Jeugd

Ik ben als jongste geboren in een muzikaal gezin. Als ik huilde gingen mijn zussen verkeerd voor mij zingen. 'Zo gaat dat liedje niet!' 'Oh nee? Hoe gaat dat liedje dan?' en dan zong ik. In mijn bed zong ik altijd gezellig voor het slapengaan en ook als ik naar school liep of op de fiets zat. Ik ging bijna dagelijks naar de muziekschool. Daar heette ik 'Muziek van de Ven'. Ballet vond ik het leukst en piano het allerleukst. Mijn eerste grote kick was de sonatine opus 41 nr 2 van J.B. Wanhal. Ik voelde en hoorde wat mijn leraar Pieter Jansen altijd zei: 'Naar hóógtepunten toe spelen! Laat die piano zingen!' In de vierde klas van de middelbare school deed ik mee aan het Van Hoorn Piano Concours in Eindhoven en werd tweede.